i-bil.org

Tel: +90 (412) 241 1000/8568 | Mail: cumaliz@yahoo.com

İstilacı Türler

Hakkında merak ettiğiniz herşey

Commelina communis L.

ADLANDIRMA

Latince:

Commelina communis L.

Sinonim:

Commelina communis L. var. communis, Commelina communis L. var. ludens (Miq.) C.B. Clark, Commelina debilis Ledeb., Commelina willdenowii Kunth (USDA, NRSC, 2014)

Türkçe:

Asya gün çiçeği

İngilizce:

Asiatic dayflower, Moonsoon flower, Mouse-ears, Mouseflower

Orjini:

Doğu Asya

TAKSONOMIK GRUPLANDIRMA

Alem:

Plantae

Şube:

Charophyta

Sınıf:

Equisetopsida

Alt Sınıf:

Magnoliidae

Takım:

Commelinales

Aile:

Commelinaceae

Cins:

Commelina

DOSYALAR

Commelina communis L.

Alıntı için: FAROOQ Ş., ONEN H., 2015. Commelina communis L. S: 239-249. TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU, Editör Huseyin ONEN, T.C. GIDA, TAR. VE HAY. BAKANLIĞI. TAGEM, Bit. Sağ. Araş. Daire Başk., Ankara, ISBN: 978-605-9175-05-0

TANIMI VE BİYOLOJİSİ

Commelina communis L. (Commelinaceae) çok yıllık otsu bir bitkidir. İngilizce adlarından da anlaşılabileceği gibi (Asiatic dayflower ve Moonsoon flower) bitkinin çiçekleri sadece bir gün ömre sahip olup özellikle yağmurlu sezonlardan sonra ortaya çıkar ve yayılır. (Anonim, 2014a). Çiçekler iki fare kulağını andıran mavi petalleri ile fare kulaklarını andırır (Şekil 1). Bu sebeple de ingilizce "Mouse-ears" ve "Mouseflower" adını almaktadır (Anonim, 2014c).

Bitkinin gövdesi yoğun olarak dallanır ve toprakla temas eden boğumlardan köklenir (Şekil 2) ve toprak yüzeyini tamamen kaplayacak şekilde yayılır. Ancak genç sürgünler dik olarak büyür (Şekil 3). Sürgünler genellikle tüylü olmakla birlikte tüylülük durumu farklılık gösterir (Hsu, 1978; Faden, 2006). Gövde üzerinde genellikle yaprak kınından itibaren sürgün boyunca bir tüy sırası yer almaktadır. Bazen de sürgünün kaide kısmında tüy bulunmazken sürgünün uç kısmı belirgin şekilde tüylerle kaplı olabilir (Hsu, 1978; Deyuan ve DeFillipps, 2000).

Yapraklar bütün ve tüysüz olup 10-12 cm x 5 cm boyutlarına ulaşabilmektedir (Şekil 1). Yaprak ayası uzunlamasına belirgin olmayan paralel çizgili, kaide kısmında yuvarlağımsı ve uç kısmı sivridir. Yapraklar sapsız veya kısa saplı olup yaprak kenarları düzdür (Deyuan ve DeFillipps, 2000). Yaprak ayası 3-12 cm uzunluk ve 1-4 cm eninde olup dar mızrak ucundan yumurtamsı-ovale varana kadar farklı şekillerde olabilir (Deyuan ve DeFillipps, 2000; Faden, 2006). Yaprak kını silindirik, belirgin damarlı ve narin tüylerle kaplıdır (Hsu, 1978; Deyuan ve DeFillipps, 2000).

Çiçekler sürgünlerin en ucunda yer alır ve yaprak koltuklarından çıkar (Şekil 4). Çiçekler 1,3 - 2,5 cm boyunda olup iki petale sahipmiş gibi görünse de aslında üç petalden oluşur. Üstteki 2 petal yuvarlağımsı ve parlak kobalt mavisi renkte, alttaki petal daha küçük, beyazımsı renkli ve 3 yuvarlağımsı lobludur (Şekil 1). Çiçekler orta kısımda kırmızımsı kahverengi bir nokta bulunan sarı uçlu 3 uzun fertile ve 3 kısa steril stamene sahiptir (Anonim, 2014d). Bitki yaz aylarından başlamak üzere sonbaharın ilk donlarına kadar olan sürede çiçeklenir. Herbir çiçek dalı asimetrik veya helezonik (zemberek) bir şekilde sürekli bir yan dal oluşturmak suretiyle; bir sıra halinde dizili vaziyette çiçeklenir (sinsunus). Çiçek yan dalları bir anda oluşmaz, birbirini takip edecek şekilde sıra ile oluşur. Çiçek dalı 1,2- 3 cm uzunluğunda olup değişime uğramış bir yapraktan (çelenk) çıkar. Çiçeklerin göz alıcı hoş mavi rengi böcekleri cezbeder (Anonim, 2014a).

Bitki iki hücreli bir meyveye sahip olup (Şekil 4) dimorfik tohumlar oluşturur. Her meyvede ya 2 adet elips şekilli tohum veya 1 eliptik ve 1 yarı eliptik tohum ya da 4 yarı elips şekilli tohum meydana gelir (Hollinshead, 1938; Baranov, 1964). Tohumlar çoğunlukla yarı elips şekilli olup bir uçları sivri diğer uçları yuvarlağımsıdır. Her iki tarafı yuvarlak ve daha büyük olan elips şekilli tohumlara ise son derece az rastlanır. Tohum kabuğu oldukça sert yapılı ve geçirimsiz, bir tarafları düzgün iken diğer tarafları pütürlüdür (Şekil 5). Sert kabuk nedeniyle dormansi görülen tohumların çimlendirilmesi için mutlaka aşındırılmaları (scarifikasyon) gerekir (Baranov, 1964). Kabuk dormansisinin de bir sonucu olarak tarla koşullarında çimlenme düzensiz bir şekilde vejetasyon süresince meydana gelir (Hollinshead, 1938). Dormansi sebebiyle tohumları uzun süre toprakta canlılıklarını sürdürebilmektedir. 4 - 5 yıl süre ile toprakta kalan tohumların çimlenme oranının dahi %80'den fazla olduğu belirlenmiştir (Takabayashi ve Nakayama, 1978).

EKOLOJİK İSTEKLERİ VE DAĞILIM ALANLARI

C. communis özellikle nemli, kısmi güneş alan ve hafif bünyeli (tınlı veya kumlu) besin maddesince zengin topraklara sahip alanları tercih eder (Anonim, 2014f). Ancak çok geniş bir yelpazede ekolojik ve iklim koşullarına başarı ile adapte olabilmektedir. Bu başarıda özellikle sahip olduğu geniş fenotipik plastisiti büyük önem taşımaktadır. Nitekim Karadeniz Bölgesinde yapılan bir çalışmada; gerek iklim, gerekse de toprak özellikleri yönüyle bitkinin yüksek bir ekolojik toleransa sahip olduğu ve fenotipik plastisitinin bir sonucu olarak çok farklı yaşam ortamlarına uyum sağlayabildiği saptanmış (Kutbay ve Uçkan, 1998), tamamen güneş veya gölge koşullarda da rahatlıkla gelişebildiği belirlenmiştir (Anonim, 2014f). Anavatanı olan Çin'de bitkinin maden artıklarının biriktirildiği döküntü alanlarında dahi geliştiği ve yüksek oranda bakır biriktirdiği belirtilmektedir (Shu ve ark., 2001).

Bitkinin son derece yüksek gelişim potansiyeli, vejetatif ve generatif yolla üreme yeteneği, tohumların dormansiye sahip olması nedeniyle uzun süre toprakta çimlenmeden kalması, vejetasyon dönemi boyunca tohumların çimlenebilmesi gibi nitelikleri bitkiye istilacı karekterini kazandıran önemli özellikleridir (Takabayashi ve Nakayama 1978; Fawcett 2002; Prostko ve ark., 2005). Ancak yukarıda açıklandığı üzere bitkinin çok farklı toprak ve çevre koşullarına uyum kabiliyeti bitkiye istila yeteneğini kazandıran unsurların en başında gelmektedir. Dolayısıyla diğer Commelina türlerinde olduğu gibi C. communis'in düşük güneş ışınımı altında dahi yüksek CO2 alımı etkinliğine sahip olduklarından (Kennedy ve ark., 1980), yoğun gölge koşullarına dahi tahammül ederek bölgede kalıcı hale gelebilirler. İşte bu kozmopolit yapısı nedeniyle bitki hemen hemen yer yüzünün tüm bölgelerine yayılmıştır. Nitekim bitki Kuzeydoğu Çin'de soya alanlarında en fazla problem oluşturan üç yabancı ottan birisi olup önemli verim ve kalite düşüşlerine neden olmaktadır (Hong ve ark., 2009). Benzer şekilde Iowa (ABD)'da da soya fasülyesinin önemli yabancı otları arasında yer almaktadır. Ayrıca, soğan üretim alanları, süs bitkileri ve noel ağacı üretim alanlarında da sorun oluşturmaktadır (Deyuan ve DeFillipps, 2000; Oiyama ve Shibayama 2000; Ahrens ve Mervosh 2002; Kuhns ve Harpster 2002; Zhang 2003; Holec ve ark., 2010). Diğer yandan Çek Cumhuriyetinde bitkinin 1972 - 1995 yılları arasında yayılım alanının %64.6 arttırdığı saptanmıştır (Pysek, 2001). Fransa (Alsace)'da ise ilk kez 1960 yılında tespit edildikten sonra aradan geçen sürede orman kenarları, döküntü alanları, bahçeler, yerleşim alanları gibi pek çok yerde doğallaşmış olarak kayıt altına alınmıştır . Ancak Avrupa'da sadece Karadağ ve Litvanya istilacı bir bitki olarak kayıt altına alınmıştır (Anonim, 2014e). Ülkemizde ise Karadeniz Bölgesi’nde yayıldığı ve yerleştiği belirtilmektedir (Davis, 1984; Kutbay ve Uçkan, 1998).

YAYILMA ŞEKLİ

Bitki tohum ve vejetatif üreme yeteneğindeki gövde parçaları (özellikle insan eliyle) ile yayılır. C. communis son derece rekabetçi bir bitki olduğunadan, yeni bir alana taşındıktan sonra vejetatif olarak nodlardan yeni sürgün oluşturarak hızla vejetasyonda hakim konuma geçmektedir (van Rijin, 2000; Kuhns ve Harpster, 2005).

ZARARI VE KONTROLÜ

Oluşturduğu Zararlar;

Özellikle nemli ve suca doygun alanlara daha iyi uyum sağlayan Commelina türleri böyle alanlarda son derece güçlü gelişir ve kültür bitkileriyle rekabete girer. Hızla büyüyen ve yoğun bir bitki örtüsü oluşturan bitki sebze, baklagiller ve tahıllar gibi nispeten kısa boylu kültür bitkilerini gölgeleyerek ışıktan mahrum bırakır. Meralarda ise dar yapraklılar ve baklagillerle besin maddesi ve ışık için rekabete girer (Holm ve ark., 1977). Nitekim ABD'nin farklı bölgelerinde de soya fasülyesi, yerfıstıgı ve pamuk tarlalarında sorun oluşturan önemli yabancı otlar arasında yer almaktadır (Mishra ve ark., 2002; Fawcett, 2003). Bitki ABD'de özellikle toprak işlemesiz ekim yapılan soya ve mısır ekim alanlarında önemli sorunlar oluşturabilmekte ve izlenmesi gereken 16 yabancı ot arasında sıralanmaktadır (Nice ve Johnson, 2007). Diğer yandan total herbisitlere (glyphosate) dirençli kültür bitkisi yetiştirilen alanlarda da önemli sorunlar oluşturmaktadır (Fawcett, 2003). Her iki tarım sisteminde de temel olarak yabancı ot kontrolü tamamen herbisitlere dayandığından ve C. communis doğal olarak herbisitlere özellikle de glyphosate toleranslı oldugundan çiftçiler bu yabancı otla mücadelede yetersiz kalmaktadır. Dolayısıyla bitki sahip oldugu gelişme, üreme ve yayılma yeteneğiyle her geçen gün artan oranda sorun haline gelmektedir (Fawcett, 2003; Gomez, 2012).

Tarım alanları dışında çim alanları, boş alanlar, döküntü alanları, yol kenarlarında, nehir yatakları, bahçeler vb alanlarda rekabet sonucu yerli türlerin yerini alır. Bitkinin yerli türlerin yerini alması yanında besin döngüsünü bozması ve toprak özelliklerini değiştirmesi habitatın bir bütün olarak değişmesine veya tahrip olmasına neden olabilmektedir.

C. communis aynı zamanda bazı virüs ve Alternaria alternata ile Pseudomonas solanacearum gibi bazı önemli fungal ve bakteriyel hastalık etmenlerine de konukçuluk etmektedir (Ipor, 2001).

Kontrolü;

Commelina türleri ile mücadelede küçük alanlarda elle toplama ve/veya mekanik mücadele önerilebilirse de; büyük alanlarda kimyasal kontrol nerede ise tek pratik yöntem olarak görülmektedir (Webster ve MacDonald, 2001; Webster ve ark., 2005, 2006a, 2006b, 2006c). Yapılan farklı araştırmalarla da bitkinin kimyasal yolla başarı ile kontrol altına alınabildiği saptanmıştır (YiHui ve ark., 2008; Jing ve Shan, 2009; Bu ve ark., 2006; Wei ve ark., 2011, Hong ve ark., 2009; Isaac ve ark., 2013). Ancak çok yıllık olması ve son derece hızlı büyüme ve yayılma stretejisine sahip olması yüzünden C. communis'in kimyasal yolla kontrolü oldukça güçtür. Nitekim glyphosate'a toleranslı (GT) kültür bitkisi yetiştirilen alanlarda her geçen gün daha büyük problem haline gelmektedir (Gomez, 2012). Bitkinin son derece hassas olduğu dönemde dahi (2 yapraklı dönem) glyphosate uygulamasıyla (önerilen dozda) ancak %28 etkinlik sağlanırken önerilen doz 16 kat arttırıldığında ancak tam kontrol sağlanabilmiştir (Ulloa ve Owen, 2009). Bu sebeple tek başına kimyasal kontrolün Commelina türlerinin kontrolü için yeterli olamayacagı düşünülmektedir. Bitkinin başarılı bir şekilde idaresi için kültürel, mekanik veya kimyasal mücadele vb yöntemlerin bir arada kullanıldığı entegre mücadele stratejilerine ihtiyaç duyulmaktadır.

C. communis'in biyolojik mücadelesi amacıyla yürütülen çalışmalar sonucunda ümitvar bazı biyolojik kontol ajanlarına rastlanmıştır (Hao ve ark., 2004). Ancak hali hazırda biyolojik mücadelede başarı ile kullanılabilecek bir etmen bulunmamaktadır.

ÜLKEMİZ İÇİN TAŞIDIĞI MUHTEMEL RİSKLER

Yapılan çalışmalarda bitkinin ülkemizde Karadeniz Bölgesine yerleştiği ve geniş bir fenotipik plastisiteye sahip olması nedeniyle farklı toprak ve iklim koşullarına rahatlıkla adapte olabildiği saptanmıştır (Kutbay ve Uçkan, 1998). Bitkinin bölgedeki mevcut durumunun ortaya konması amacıyla 2013-2014 yılında yürütülen sürvey çalışmalarında; bitkinin aradan geçen sürede hızlı bir şekilde yayılım alanını genişlettiği, yol kenarları, ırmak kenarları ve sulak alanlar, boş alanlar, döküntü alanları yanında orman ve çalılık alanların kenarı ile tarım alanlarında (çay, fındık ve kivi bahçeleri, sebzelik alanlar ile mera vb) görülebildiği saptanmıştır (Önen ve ark, Basılmamış).

Dolayısıyla, bitkinin tarım alanlarında oluşturduğu riskler ve problemler yanında, çoğunlukla tek başına yoğunluk oluşturması bitkiyi biyolojik çeşitlilik içinde tehdit haline getirmektedir. Bitkinin biyolojik ve ekolojik özellikleri dikkate alındığında ülkemiz genelinde olmasa da nispeten yağışlı diğer bölgelerde de sorun oluşturma potansiyeli bulunmaktadır.

DİĞER ÖZELLİKLERİ

Bitkinin yoğun bakır kaldırma potansiyeli dikkate alınarak phytoremediation (bitkisel arıtma) için kullanılma potansiyeli bulunmaktadır (Tang ve ark., 1999; Tang ve ark., 2001; Shu ve ark., 2001). Bitki anavatanı olan Çin'de tıbbi amaçlarla kullanılmakta (Deyuan ve DeFillipps, 2000; Peter ve ark., 2001), sebze olarak tüketilmekte ve hayvan yemi olarak yararlanılmaktadır (Peter ve ark., 2001). C. communis süs bitkisi olarak da yetiştirmektedir.

KAYNAKÇA

AHRENS J.F., MERVOSH T.L. (2002). Preliminary results with herbicides for control of Asiatic dayflower in conifer beds. In Proc. Northeast. Weed Sci. Soc. 56: 67.

ANONIM, (2014a). Wild flowers Guide. http://www.wildflowers-guide.com/10-asiatic-dayflower.html. (Date Accessed: 12.12.2014).

ANONIM, 2014b. Learn to Grow. http://www.learn2grow.com/plants/commelina-communis/ (Accessed 17.12.2014).

ANONIM. (2014c). Nancy Peter. The Weed Lady. http://www.nancytheweedlady.com/?p=913 (Date Accessed: 12.12.2014).

ANONIM, (2014d). Minnesota Wildflowers. A field guide to the flora of Minnesota; Commelina communis (Asiatic Dayflower). http://www.minnesotawildflowers.info/flower/asiatic-dayflower. (Date Accessed: 12.12.2014).

ANONIM, (2014e). EPPO. European and Mediterranean Plant Protection Organization. Global Database. Commelina communis. https://gd.eppo.int/reporting/article-1151. (Date Accessed: 12.12.2014).

ANONIM, 2014f. Asiatic Dayflower. http://www.illinoiswildflowers.info/weeds/plants/asia _day flower.htm

BARANOV A.I. (1964). A contribution to the knowledge of life history of Commelina communis. Q. J. Taiwan Mus. 17: 82-113.

BU L., LI H., Li F. W. X.F. (2006). Dayflower control efficacy of a fomesafen plus imazethapyr plus clomazone 18% EC package mixture in soybeans. Agrochemicals. in Chinese with English abstract)., 45(9), 636-638.

DAVİS P.H. (1984) Flora of Turkey and the East Aegean Islands, Vol, 8, Edinburgh University Press, Edunbirgh.

DEYUAN H., DEFILLIPPS, R.A. (2000), "Commelina communis", in Wu, Z. Y.; Raven, P.H.; Hong, D.Y., Flora of China 24, Beijing: Science Press; St. Louis: Missouri Botanical Garden Press, p. 36, ISBN 962-209-437-6

FADEN R. (2006), Commelina communis", in Flora of North America Editorial Committee, eds. 1993+, Flora of North America 22, New York & Oxford: Oxford University Press, p. 193

FAWCETT J.A. (2003). Glyphosate tolerant Asiatic dayflower (Commelina communis) control in no-till soybeans. Proc North Cent Weed Sci Soc Abstr 58:173

FAWCETT, J.A. 2002. Glyphosate tolerant Asiatic dayflower (Commelina communis) control in no-till soybeans. In Proc. North Cent. Weed Sci. Soc. Ames, IA. 57: 183.

GOMEZ J.M. (2012). Glyphosate-tolerant Asiatic dayflower (Commelina communis L.): Ecological, biological and physiological factors contributing to its adaptation to Iowa agronomic systems. Graduate Theses and Dissertations. Iowa State University. http://lib.dr.iastate.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=3339&context=etd

HAO Z., WU Y., DING J., BINION D., FU W., REARDON R. (September 2004), "Commelina communis" Invasive Plants of Asian Origin Established in the United States and Their Natural Enemies, Volume 1 (USDA Forest Service),

HOLEC J., SATRAPOVÁ J., MAMOUZOVÁ K., SOUKUP J. (2010). Occurrence of glyphosate-tolerant Commelina communis in the Czech Republic and a prediction of its future spread. In Proc. 15th Eur. Weed Res. Soc. Symposium. Kaposvár, Hungary. xx: 51.

HOLLINSHEAD M.H. (1938). Notes on the seedling of Commelina communis L. (With plates IV,V). Contrib. Bot. Lab. Univ. Pa. 3: 275-287.

HOLM L.G. PLUKNETT D.L., PANCHO J.V., HERBERGER J.P. (1977). The World’s Worst Weeds: Distribution and Biology. The University Press of Hawaii, Honolulu.

HONG M., GUAN C.H., TAO B. (2009). The tolerance to imazethapyr in different leaf stages of dayflower (Commelina communis L.). Acta Phytophylacica Sinica in Chinese with English abstract)., 36(5), 450-454.

HSU K.C. (1978), "Commelina communis", in Li et al., Flora of Taiwan 5, p. 164

IPOR, I., 2001. Commelina L. Record from Proseabase. van Valkenburg, J.L.C.H. and Bunyapraphatsara, N. (Editors). PROSEA (Plant Resources of South-East Asia) Foundation, Bogor, Indonesia. http://www.proseanet.org. Accessed from Internet: 17-Dec-2014

ISAAC W.A., GAO Z., LI M. (2013). Managing Commelina Species: Prospects and Limitations. In. Andrew J. Price and Jessica A. Kelton eds. Herbicides - Current Research and Case Studies in Use. INTECH Publishing http://www.intechopen.com/books/herbicides-current-research-and-case-studies-in-use.

JING T., ZHAO C.S. (2009). Cloransulam-methyl 84% WG controlling destructive weeds in soybean field. Agrochemicals in Chinese with English abstract)., 48(5), 376-378.

KENNEDY R.A., EASTBURN J.L., JENSEN K.G. (1980). C3-C4 evolution of intermediate characteristics. Amer. J. Bot. 67: 1207 –17.

KUHNS L.J. HARPSTER T.L. (2005). Response of Dayflower to Pre and Post-Emergence Herbicides. http://hortweb.cas.psu.edu/extension/ohortex/ ann03_report.htm. Accessed: 20.12.2014.

KUHNS L.J., HARPSTER T.L. (2002). A futile attempt at controlling Asiatic dayflower in Christmas trees. In Proc. Northeast. Weed Sci. Soc. 56: 83-85.

KUTBAY H.G., UÇKAN F. (1998) Phenotypic Plasticity in Turkish Commelina communis L. (Commelinaceae) Populations. Turk. J. Bot. 22:199-204.

MISHRA J.S., SİNGH V.P., YADURAJU N.T. (2002). Interference of common dayflower (Commelina communis L.) in soybean. Indian J. Weed Sci. 34:295-296.

NICE G., JHONSON B. (2007). Asiatic Dayflower pretty but hard to control. Purde University Press. www.btny.purdue.edu/weedscience/

OIYAMA, H., SHIBAYAMA, H. (2000). Emergence and growth of Commelina communis L. in onion field, and its seed germination. Crop Sci. Soc. Japan 66: 72-74.

PETER H., BÜTTNER R., MANSFELD R., KILIAN R. (2001), Mansfeld's Encyclopedia of Agricultural and Horticultural Crops, Springer, p. 2414,

PROSTKO E.P., CULPEPPER A.S., WEBSTER T.M.,. FLANDERS J.T. (2005). Tropical Spiderwort identification and control in Georgia field crops. Circ. 884. University of Georgia College of Agriculture and Environmental Science / Coop. Ext. Ser. Bull., Tifton.

PYSEK P. (2001). Past and future of predictions in plant invasions: a field test by time. Divers. Distrib. 7:145–151.

SHU W., YANG K., ZHANG Z., YANG B., LAN C. (2001). Flora and heavy metals in dominant plants growing on an ancient copper spoil heap on tonglushan in Hubei province, China, Chin. J. Appl. Environ. Biol. 17 7–12

TAKABAYASHI M., NAKAYAMA K. (1978). The seasonal change in seed dormancy of main upland weeds. Weed Research, Japan, 23(1):32-36.

TANG S.R., WILKE B.M., HUANG C.Y. (1999). The uptake of copper by plants dominantly growing on copper mining spoils along the Yangtze River, the People’s Republic of China, Plant Soil 209 225–232.

TANG S.R., WİLKE B.M., BROOKS R.R. (2001). Heavy-metal uptake by metal-tolerant Elsholtzia haichowensis and Commelina communis from China, Commun. Soil Sci. Plan. 32 895–905

ULLOA, S. M., OWEN, M.D.K. (2009). Response of Asiatic dayflower (Commelina communis) to glyphosate and alternatives in soybean. Weed Sci. 57: 74-80.

USDA, NRCS. (2014). United States Department of Agriculture, Natural Resource Conservation Service. http://plants.usda.gov/core/profile?symbol=COCO3 (Accessed: 17.12.2014)

RIJIN P.J. (2000). Weed Management in the humid and sub – tropics. Royal Tropical Institute, Amsterdam, The Netherlands.

WEBSTER T., FLANDERS J., CULPEPPER A. (2006c).Critical period of tropical spiderwort (Commelina benghalensis) control in cotton. Weed Science Society of America Abstracts 80.

WEBSTER T., GREY T., BURTON M., FLANDERS J., CULPEPPER A. (2006b). Tropical Spiderwort (Commelina benghalensis): the worst weed in cotton? In Proceedings of the 2006 Beltwide Cotton Conference, January 3-6, San Antonio, Texas) 2006b. , 2181-2183.

WEBSTER T.M. MACDONALD G.E. (2001). A survey of weeds in various crops in Georgia. Weed Technology, 15, 771-790.

WEBSTER T.M., BURTON M.G., CULPEPPER A.S., FLANDERS J.T., GREY T.L., YORK A.C. (2006a). Tropical Spiderwort (Commelina benghalensis L.) Control and Emergence Patterns in Preemergence Herbicide Systems. Journal of Cotton Science, 10, 68-75.

WEBSTER T.M., BURTON M.G., CULPEPPER A.S., YORK A.C., PROSTKO E.P. (2005). Tropical Spiderwort (Commelina benghalensis): A tropical invader threatens agroecosystems of the Southern United States. Weed Technology, 19(3), 501-508.

WEI L.D., WANG G.X., ZHANG G.C. (2011). Control effect of fomesafen 250 g/L SL on broadleaf weeds in soybean field. Journal of Anhui Agricultural Sciences in Chinese with English abstract)., 39(18), 10934-10935.

YIHUI S., ZHANG R., ZHOU J., XIAO G., SUN Y., GUAN H. (2008). Herbicidal effects and safety of Imazethapyr AS for weeds control in soybean field. Pesticide Science and Administration in Chinese with English abstract)., 29(1), 27-29.

ZHANG Z.P. (2003). Development of chemical weed control and integrated weed management in China. Weed Bio. Manag. 3: 197-203.

RESİMLER

POTANSİYEL DAĞILIM HARİTALARI

VİDEOLAR

Google Maps