ADLANDIRMA
|
Ambrosia tenuifolia Sprengel
|
|
|
Franseria strigulosa Rydb., F. tenuifolia Harv. & A.Gray
|
|
|
|
Lacy ragweed, Lacy Ambrosia
|
|
|
|
TAKSONOMIK GRUPLANDIRMA
Alem:
Plantae
Şube:
Charophyta
Sınıf:
Equisetopsida
Alt Sınıf:
Magnoliidae
Takım:
Asterales
Aile:
Asteraceae
Cins:
Ambrosia
|
|
| |
DOSYALAR
Alıntı için: ZÜBEYDE F A., 2015. Ambrosia tenuifolia Sprengel. S: 194-199. TÜRKİYE İSTİLACI BİTKİLER KATALOĞU, Editör Huseyin ONEN, T.C. GIDA, TAR. VE HAY. BAKANLIĞI. TAGEM, Bit. Sağ. Araş. Daire Başk., Ankara, ISBN: 978-605-9175-05-0
|
|
TANIMI VE BİYOLOJİSİ
Ambrosia tenuifolia Sprenger cok yıllık rekabet gücü yüksek otsu bir bitkidir (Parsons ve Cuthbertson 2001; Soriano ve ark., 1991). Ancak ülkemizde bulunan bitkilerin tek yıllık olduğu bildirilmiştir (Behçet, 2004). Tohumla ve sürünücü kökleri ile çoğalan bitkinin görünümü ile ilgili en genel özellikleri; en fazla 1 m boylanması, gövdesinin basit veya hafif dallanmış olması ve yapraklarının dar ve ince olmasıdır.
A. tenuifolia, 1 metre boylanabilen, genellikle tek evcikli, bazı bireyleri sadece dişi kapitula (çiçek başcığı) içeren bir türdür. Gövde dik, dallanmış, kısa tüylü ve seyrek olarak salgı bezlidir. Yaprakları 11 cm kadar uzayabilen ince uzun parçalı, üst yaprakları almaşıktır. Yaprak sapsız veya kısa saplı, yoğun kısa tüylü, salgı bezli ve tabanda uzun tüylüdür. Genellikle erkek ve dişi kapitulaya sahiptir (Şekil 1 ve Şekil 2). Erkek başcıklar başak benzeri, braktesiz, sürgün uçlarında salkımlar halindedir, çiçek açma döneminde en fazla 20 cm uzunluğuna ve 4-8 mm genişliğine ulaşır. Kapitula yarım küre şeklinde, sarkık, en fazla 30 çiçeklidir. Çiçek sapı 1-3 mm'dir, çiçek tablası yaprakları bitişik, küp şeklinde, 2-5 mm genişliğindeki tırtıklı loblara sahip, kısa tüylü ve salgı bezlidir. Taç yaprak genellikle sarı, nadiren morumsu-kırmızı renkte, tüplü salgı bezli, 1.5 mm, sivri dişlidir.
Erkek organ başcığı, 1 mm ve üçgen uçludur. Dişi çiçeklerin bulunduğu kapitulalar genellikle erkek çiçek kümesinin hemen altında yer alan en üstteki yaprakların ucunda tek başınadır yada nadiren başak benzeri uç salkımlardadır. Çiçek salkımının alt kısmı brakteli, üst kısmı genellikle braktesizdir. Çiçeklenme döneminde ercikli kapitulalar 8 cm uzayabilir. Her bir dişi kapitula 1 çiçeklidir, taç yaprak ve pappus yoktur. Yumurtalık borusu 2 tane iplik şeklinde uzun loba sahiptir. Yumurtalık 4-5 mm, hafif açılı, tüylü-salgı bezli, 7-8 mm dikenli, dişli, gaga 1-1.2 mm uzunluğunda ve tüylü salgı bezlidir (Hansen, 1976; Behçet, 2004).
|
|
EKOLOJİK İSTEKLERİ VE DAĞILIM ALANLARI
Yaşam alanları; yarı-kurak ılıman iklim bölgeleri, hafif bünyeli topraklar, kumlu alanlar, yok kenarları, demiryolları, tarım alanları, bozulmuş meralar ve boş alanlardır (Parsons ve Cuthbertson, 2001) (Şekil 3). Ülkemizde nemli tarım alanlarında (meyve bahçesinde, buğday, mısır ve bazı sebze tarlalarında) ve boş alanlarda belirlenmiştir (Behçet, 2004).
Kuzey Amerika orjinli bu tür, dünya genelinde yaygın değildir. Şimdiye kadar doğal alanı olan Amerika dışında, Avustralya, Afrika, Hint Okyanusu adaları, Fransa, İspanya, İtalya, İsrail ve ülkemizde kaydedilmiştir (Anonymous 2015a; DAISIE 2009; Behçet 2004). Avustralya’da ilk kez 1932 yılında belirlenmiş ve zamanla yayılmıştır (Parsons ve Cuthbertson, 2001). İsrail'de 1994, ülkemizde ise 2004 yılında kaydedilmiştir (Danin, 1994; Behçet, 2004).
|
|
YAYILMA ŞEKLİ
Tohumları kancalı dikenlidir, bu tohumlar kürklü hayvanlar ve diğer lifli materyallere kolayca yapışarak uzun mesafelere yayılabilir. Özellikle suya batmasını önleyen dikenli tohum kabuğu sayesinde suyla da yayılabilir. Yol yapımında veya bahçecilikte kullanılan çakıl veya kumlar diğer bir yayılma yoludur. Ayrıca bulaşık toprağın yer değiştirmesi de yayılmasında etkendir.
Toprak işleme ile bitkinin çok yıllık kök parçaları bulaşık olmayan alanlara lokal olarak yayılabilir (Parsons ve Cuthbertson, 2001). Hem toprak üstü aksamı, hem de filizlenen kökleri suda canlı kalabilir (Insausti ve Soriano, 1987; Martinez-Ghersa ve Ghersa, 2006) ve bu özelliği başka alanlara su ile bulaşmasını sağlar.
|
|
ZARARI VE KONTROLÜ
Oluşturduğu Zararlar: İnce zargan literatürde istilacı veya tehlikeli bir tür olarak bildirilmiştir (Anonim 2015a, Anonim 2015b, Anonim 2015c.)
Saman nezlesine, astım ve dermatolojik rahatsızlıklara neden olur Çok sayıda ürettiği alerjik polenler hassas kişileri önemli derecede rahatsız eder. Meralarda diğer mera bitkilerini baskılar ve otlanmayı etkiler (Şekil 4), Dikenli ve kancalı tohum kabuğu ile hayvanların yününe yapışır ve bu durum tekstilde ek masrafa neden olur. Bu bitkiler meyve bahçelerinde verimi düşürdüğü gibi, polen ve dikenleri meyve toplayan kişilere rahatsızlık verir (Parsons ve Cuthbertson, 2001).
Kontrolü: Toprak işleme bu türe karşı etkili bir yöntem değildir, çünkü bu işlem çok yıllık köklerini parçalayarak yoğunluğunun artmasına neden olmaktadır. Tomurcuklanma döneminde uygulanan 2.4 D Ester, triclopyr, dicamba veya picloram+2.4 D etkili maddeli herbisitler meralarda bu türe karşı etkilidir (Parsons ve Cuthbertson, 2001).
Ambrosia türlerinin mücadesinde bulaşmayı önleyici tedbirlerin ve karantina önlemlerinin alınması oldukça önemlidir. Ülke içinde bu türün bulaşık olmayan alanlara bulaşmasını önlemek için üretim alanlarında kullanılan alet-ekipmanların ayrıca diğer üretim materyallerinin temizliğine ve sulama suyuna dikkat edilmelidir. Ülkemiz karantina listesinde sadece Arceobothium türleri ve Eichhornia crassipes yer almaktadır (Anonim, 2011). Ülkemizde bulunan Ambrosia türlerinin diğer bölgelere yayılmasını engellemek veya ülkemize yakın olan ve ithalat yaptığımız ülkelerde var olan diğer Ambrosia türlerinin girişini engellemek amacıyla en kısa zamanda Ambrosia türleri karantina listemize dahil edilmelidir. Ülkemizde kayıtlı diğer Ambrosia türü olan pelinimsi zargan (A. artemisiifolia) kontrol altına alınmaması nedeniyle tüm Orta ve Doğu Karadeniz bölgesini istila etmiştir (Önen ve ark., 2014). Bu tür Avrupa ve Asya kıtalarındaki pek çok ülkede yayılmaya ve sorun olmaya devam etmektedir (Anonim, 2012). Benzer şekilde birçok Avrupa ve bazı Asya ülkelerinde yaygınlığı giderek artan A. trifida türünün mücadelesinde uzun dönem entegre mücadele gerekmektedir (Anonim 2014). İsrail’de şimdiye kadar kaydedilen Ambrosia türlerinin (A. artemisiifolia, A. trifida, A. confertifolia, ve A. tenuifolia) etkili mücadelesinin yapılamaması nedeniyle yaygınlık ve yoğunluğu giderek artmaktadır (Waisel ve ark., 2008).
Bu türe karşı ülkemizde tarım alanlarında ruhsatlı herhangi bir herbisit henüz bulunmamaktadır. Ülkemizde mera alanlarında bu türün sorun olması halinde kullanılabilecek 2.4, veya picloram+2.4 D etkili maddeli herbisitler bulunmasına rağmen, meralarda herbisit uygulaması pratikte uygulanmamaktadır. Boş alanlarda Glyphosate etkili maddeli herbisitlerle baskı altına almak mümkün olmasına rağmen, ülkemizde bu alanlardaki yabancı otların mücadelesi nadiren yapılmaktadır.
|
|
ÜLKEMİZ İÇİN TAŞIDIĞI MUHTEMEL RİSKLER
İnce zargan ülkemizde şimdiye kadar sadece Doğu Anadolu Bölgesi’nde kaydedilmiş olup diğer bölgelerdeki varlığı henüz bilinmemektedir. Bu tür bölgesel tarım potansiyeli ve iklim koşulları dikkate alındığında Marmara, Akdeniz ve Ege başta olmak üzere diğer bölgelerimiz için önemli derecede tarımsal risk taşımaktadır.
A. tenuifolia öncelikle diğer Ambrosia türleri gibi allerjik tohumlarının insan sağlığına verdiği zarar nedeniyle kontrol altında tutulması gereken önemli bir bitkidir. Aksi takdirde bu türün polenleri, ülkemizde allerjik hassasiyeti olan insanların sağlığını tehdit eden bir faktör olacaktır. Rekabet gücünün yüksek olması nedeniyle bu tür, tarım alanlarında istenmeyen bir yabancı ottur. Ülkemizde kayısı bahçelerinde, buğday, mısır ve bazı sebze (domates, biber, hıyar) tarlalarında ve boş alanlarda belirlenmiştir (Behçet, 2004). Ülkemizde hem meyve bahçesinde, hem tahıl tarlalarında, hem de sebze tarlalarında görülmesi potansiyel tarımsal tehlikeyi göstermektedir.
Özellikle buğday ve mısır neredeyse tüm bölgelerimizdeki geniş alanlarda yetiştirilen başlıca tahıl bitkilerimiz olup bu tarlalarda yabancı ot mücadelesi daha zor olduğu için verim kayıpları da daha yüksek olmaktadır. Yaygınlık ve yoğunluğu arttığı takdirde; bu yabancı ot ülkemizde yetiştirilen pek çok kültür bitkisinde verim kayıpları dışında, endüstri bitkileri, meyve ve sebze üretim alanlarında hasadı zorlaştırarak da dolaylı zarara neden olacaktır.
İnce zargan ayrıca mera alanlarında da oldukça zararlı bir bitkidir. Ülkemizde henüz mera alanlarında kayıt altına alınmamış olsa da bulunması muhtemeldir. Ülkemizin geniş mera alanlarında bu türün önemli bir tür durumuna gelmesi tekstil açısından risk oluşturmaktadır. Çünkü kancalı kabuk yapısına sahip tohumlar, otlayan hayvanların yününe kolaylıkla yapışarak yün kalitesinin düşmesine ve tekstil sanayisinde sorunlara neden olacaktır.
|
|
KAYNAKÇA
ANONIM (2011). Bitki Karantinası Yönetmeliği. http://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=7.5.15548&sourceXmlSearch=&MevzuatIliski=0 ANONIM (2012). Ambrosia artemisiifolia. EPPO (European and Mediterranean Plant Protection Organization) Data Sheets on Quarantine Pests, 99/7449.http://www.eppo.int/INVASIVE_PLANTS/ias_lists.htm#IAPLists. ANONIM (2014). Ambrosia trifida (Asteraceae). EPPO (European and Mediterranean Plant Protection Organization) Data Sheets on Quarantine Pests, RS 2014/124. http://www.eppo.int/QUARANTINE/Alert_List/invasive_plants/Ambrosia_trifida.htm ANONIM (2015a). Ambrosia tenuifolia. Determining Current and Future Weed Threats in Australia. (www.weedfutures.net). ANONIM (2015b). Cookies on Invasive Species. Compendium(http://www.cabi.org/isc/datasheet/109862) ANONIM (2015c). Ambrosia tenuifolia Sprengel.The GIASIPartnership Gateway-Invasive Alien Species Information Services. (http://giasipartnership.myspecies.info/life/ambrosia-tenuifolia) BEHÇET L. (2004). A New Record for the Flora of Turkey: Ambrosia tenuifolia Spreng. (Compositae). Turkish Journal of Botany. 28: 201-203 DAISIE (2009). Handbook of Alien Species in Europe. Springer, Dordrecht, Netherlands DANIN A.V. (1994). Contributions to the Flora of Israel. VI. Stipagrostis drarii and Ambrosia confertiflora and tenuifolia, New Records from Israel. Israel Journal of Plant Sciences, Vol. 42, pp. 59-61. HANSEN A. (1976). Ambrosia L. In: Tutin TG & Heywood VH (eds). Flora Europaea, Vol. 4, 142-143. Cambridge: Cambridge Univ. Press. INSAUSTI P, SORIANOA (1987). Efecto del anegamiento prolongado en un pastizal de la Depresion del Salado: Din´amica del pastizal en conjunto y de Ambrosia tenuifolia. Darwiniana 28: 397–403. MARTINEZ-GHERSA M.A., GHERSA C.M. (2006). The relationship of propagule pressure to invasion potential in plants Euphytica 148: 87–96. Springer. PARSONS W.T., CUTHBERTSON E.G. (2001).Naxious Weeds of Australia. ISBN 0643 065148, CSIRO Publishing. Collingwood, p:248-254. SORIANO A., LEONR.J.C., LAVADOR. S., DEREGIBUSV. A., CAHUEPEM. A., SCAGLIAO. A., VELAZQUEZ C.A., LEMCOFF J.H. (1991). Rio de la Plata grassland. In: R.T. Coupland (Ed.), Ecosystem of the World-natural grasslands, vol 8A, pp. 367–407. Elsevier, Amsterdam. ÖNEN H., GUNAL H., OZCAN S. (2014) Pelinimsi Ambrosia (Ambrosia artemisiifolia L.)’nın Türkiye’deki Mevcut Yayılma Durumu. Türkiye V. Bitki Koruma Kongresi, 3-5 Şubat 2014, Antalya, Bildiri Kitabı s: 385. WAISEL Y., ESHEL A., KEYNAN N., LANGGUT D.(2008). Ambrosia: A New Impending Disaster for the Israeli Allergic Population. The Israil Medical Association Journal (IMAJ). 2008 December;10(12):856-7.
|
|
|
POTANSİYEL DAĞILIM HARİTALARI
|
|
|
|